O RÍO QUE FERVE
O xoven científico Andrés Ruzo, investigador na National Geographic, conta na BBC que sempre pensou que a existencia dun río fervente no Amazonas non era máis que unha lenda. Este é o seu relato:
Atahualpa, emperador dos incas, foi capturado e aniquilado. Logo, os españoles ían ós pobos incas e preguntábanlle: "Onde hai outra civilización que podamos conquistar? Onde hai máis ouro?"
Os incas para vengarse dicíanlle: "Vaian a Amazonía. Alí encontrarán todo o ouro que queiran, de feito ata hai unha cidade chamada Paititi (O Dourado, en español), toda feita de ouro.
Os españoles marcharon cara a selva pero os poucos que regresaron contaban historias de poderosos chamáns, de guerreiros con frechas envelenadas, de árbores tan altos que ata tapaban o sol, de arañas que comian paxaros, culebras que se comian homes enteiros e de un río que fervía.
Todo isto convertiuse nunha memoria da infancia.
Os anos pasaron e recordei isto cando estaba tratando de entender no meu doctorado o potencial de enerxía xeotérmica en Perú.
Pregunteille a uns colegas da universidade, a diferentes compañías de petróleo, gas e minería, ó goberno, e a resposta sempre era un `non´rotundo.
Tiña sentido.
Cando estaba contando esta mesma historia nunha cea familiar, a miña tía díxome:"Pero non, Andrés, eu estiven alí. Bañeime nese río."
Logo o meu tío afirmou: "Non minte. Un ó pode nadar logo de unha forte choiva, e está protexido por un poderoso chamán. A túa tía e amiga da súa muller."
Terminei adentrandome na selva coa miña tía. A máis de 700 km. do centro volcánico máis cercano e preparándome para ver o lexendario `arroyo cálido da Amazonía´.
De repente escoitei algo...
Sonaba como as olas do mar rompendo, e cando nos acercamos vin vapor elevándose entre as árbores. E logo vin isto:
Inmediatamente saquei o meu termómetro e a temperatura da auga era de 86ºC.
O chamán levoume río arriba ó lugar máis sagrado. Á mañá seguinte deperteime e pedin unha taza de té. Eles déronma e sinaláronme o río.
Para a miña sorpresa, a auga era limpa e con un sabor agradable.
O nome indíxena do río era Shanay Timpishka (fervido co calor do sol). O río fluye quente por
6´24 km. e ten piscinas fluviales e cascadas de 6 metros de altura... todo o tempo con auga fervendo. É curioso porque empeza frío, logo quéntase, vólvese a enfriar e outra vez a quentar, novamente baixa a temperatura e volve a subir, e finalmente vaise reducindo ata que desemboca noutro río.
Vin a moitos animais caer e morrer. Eles intentaban sair mentres que a corrente os ía levando ao mesmo tempo que os ía cociñando as altas temperaturas e quedaban blancos. Un pouco sádico, non?
Pero... como pode existir?
É único. Hai moito que investigar.
Cal é o seu significado?
Para os chamáns, é un lugar sagrado.
Para min, e un lugar único."
Estas son as palabras de Andrés. A min pareceme que foi moi valente porque non é fácil ir alí e tratar con xente de outra culturas e que non coñeces de nada, e sobre todo como che van a recibir.
